کلاه حصیری در قرن نوزدهم رایج شد. مردان به جای استفاده از کلاه های نمدی یا ابریشمی در تابستان، از کلاه های حصیری که به قایق سواران نیز معروف است، برای رویدادهای ورزشی در کشور استفاده می کردند.
در نهایت، کلاه حصیری مردانه برای شهرنشینان نیز قابل قبول تلقی شد و حتی افراد حرفه ای آن را سر کار می پوشیدند.
یکی از واقعیت هایی که اغلب نادیده گرفته می شود این است که نی تقریبا بدون استثنا با دست بافته می شود.
برای در نظر گرفتن همه چیز، یک هود کاهی سیزال با کیفیت خوب، برای یک نی باف هر چیزی تا بیست و پنج ساعت کار می برد. این زمان شامل چهار ساعت آماده سازی نی نمی شود، که شامل انتخاب و جداسازی الیاف و نشاسته کردن الیاف با هم برای تشکیل یک رشته قابل کار تا چهار فوت می شود.
در درازای هزاران رشته از این رشته ها در هر هود سیزال بافته می شود، سپس مقدار صحیح انتخاب می شود و بافت از مرکز (دکمه) شروع می شود و تا لبه بیرونی با قطر مورد نیاز ادامه می یابد.
پس از بافته شدن هود حصیری، تمام انتهای اضافی آن بریده می شود، سپس سفید کردن صورت می گیرد. فرآیند بعدی شستن و تراشیدن نی است، این کار برای اطمینان از تمیز و انعطاف پذیری آن است.
سپس نی به طور کامل خشک می شود، سپس کیفیت آن بررسی می شود و در صورت نیاز هر گونه تعمیرات جزئی انجام می شود.
سپس هود به صورت هیدرولیکی فشرده شده و به شکل اولیه در می آید و در نهایت نی درجه بندی می شود. این مثال برای یک نی سیزال با کیفیت خوب است، اگرچه تمام کلاه های حصیری بافته شده به این روش ساخته می شوند، هرچه بافت درشت تر یا نی استفاده شده ضخیم تر باشد، کلاه سریعتر و ارزان تر ساخته می شود.
جالب است بدانید که اگرچه انواع زیادی از نی وجود دارد، اما در تولید کلاه معاصر اغلب فقط از تعدادی نی کلاسیک استفاده می شود.
