تولید باید با قوانین خاصی در رابطه با ناخالصی های خوراک دام سبک قابل تحمل (تعریف شده در پیوست I مقررات) مطابقت داشته باشد. علاوه بر این، خوراک حاوی موادی نیست یا شامل موادی نیست که عرضه در بازار یا استفاده از آنها برای اهداف خوراک دام محدود یا ممنوع است.
فهرست این گونه مواد در پیوست III آمده است. به ویژه، در میان سایر مواد، موارد زیر ممنوع است:
مدفوع، ادرار و همچنین محتویات جدا شده از دستگاه گوارش که با تخلیه یا خارج کردن آن به دست می آید، صرف نظر از درمان انجام شده یا مخلوط به دست آمده.
پوست های تحت درمان با مواد برنزه کننده، از جمله ضایعات آنها.
بذور و سایر مواد تکثیر گیاهی که پس از برداشت، بسته به مقصد و فرآورده های مشتق شده، تحت درمان خاصی با محصولات گیاهی دارویی قرار گرفته اند.
زباله های جامد شهری مانند زباله های خانگی.
قابلیت ردیابی
همچنین قانون 767/2009 در هنر ایجاد می کند. 4 بند 2 که شرایط مندرج در مواد 16، 18 و 20 قانون شماره. 178/2002 همچنین برای خوراک حیواناتی که برای تولید غذا در نظر گرفته نشده اند اعمال می شود .
ماده 16 – ارائه. بدون لطمه به مقررات خاص تر قانون مواد غذایی، برچسب زدن، تبلیغات و ارائه غذا یا خوراک، از جمله شکل، ظاهر یا بسته بندی آن، مواد بسته بندی مورد استفاده، نحوه چیدمان غذا یا خوراک، زمینه ای که در آن آنها نمایش داده می شوند و اطلاعاتی که در مورد آنها به هیچ وجه در دسترس قرار می گیرد، نباید مصرف کنندگان را گمراه کند.
ماده 18 – قابلیت ردیابی. 1. قابلیت ردیابی غذا، خوراک، حیوانات تولید کننده غذا و هر ماده دیگری که در نظر گرفته شده یا انتظار می رود در غذا یا خوراک ادغام شود، باید در تمام مراحل تولید، فرآوری و توزیع ایجاد شود.
2. متصدیان کسب و کار مواد غذایی و خوراک باید بتوانند تشخیص دهند که چه کسی غذا، خوراک، حیوانات تولید کننده مواد غذایی یا هر ماده ای را که در نظر گرفته شده یا انتظار می رود در غذا یا خوراک ادغام شود، به آنها عرضه کرده است.
